هفتگ
هفتگ

هفتگ

نوروز

هوای حوصله به شدت ابری، تیره و تار است

ما که عید نداریم اما شدیدا خرسندم برای اونهایی که شور و شوق سال نو دارند.

نظرات 7 + ارسال نظر
یه دنبال کننده همیشگى پنج‌شنبه 29 اسفند 1398 ساعت 08:09

جناب موسوى نازنین،
خواننده هفتگ بودم از روزهاى اولش. تو سالهاى اخیر که چراغ وبلاگ و وبلاگستان هى کم نور میشه، تقریبا روزى یه بار میام اینجا به امید خوندن یه مطلب از شما. همیشه ممنون دارتون بودم بابت روشن نگه داشتن چراغ اینجا و وبلاگتون.
با همه اتفاق هاى امسال، منم حال و هواى عید نداشتم. حتى سبزه هم ننداختم. ولى امروز حس کردم تنها چیزى که بهم روحیه میده، یه خاطره ساختن از آخرین نوروز قرن هست. اینقدر وسایل هفت سین ندارم که فکر کنم تو چندساعت باقى مونده، یه بسته مدادرنگى و یه کاغذ سفید بردارم و روش هفت سین بکشم...
دروغ چرا،امسال دارم به زور حال و هواى عید رو به خودم میدم ... ولى دلم میخواد عید بیاد تو خونه م حتى براى چند دقیقه. امیدوارم شور و شوق شما هم بیاد …
امیدوارم تو سال جدید اینقدر اتفاقاى خووووووووووب و بامزه بیوفته که شما برامون هفته اى چند بار بنویسین
امیدوارم دلتون بهارى، لبتون خندون، تنتون سلامت، جیبتون پرپول باشه و بهترین ها براتون اتفاق بیوفته.
امیوارم ایرانمون هم دوباره خندون و سالم بشه.

سلام
ممنون، چقدر پیامتون دلی و خودمونی بود، جذاب و دلنشین،خوشحالم اینجا رو میخونید و امیدوارم سال خوب و پر از شادی در انتظار همه مون باشه.

حمید پنج‌شنبه 29 اسفند 1398 ساعت 11:47

باز دمت‌گرم علی‌رغم این‌که خودت عید نداری واسه اونایی که شوقش رو دارن خرسندی. قلب بزرگی میخواد. واقعا خوش به سعادتت... من که اینروزا احساس میکنم بالاخره سرنوشت تونسته بهم غلبه کنه و دیگه غصه یا شادی هیچکس برام مهم نیست. همون‌چیزی که در تمام عمر ازش گریزان بودم. بالاخره سختیها تونست آخرین قله‌ی غرق‌نشده‌ی آدمیتم رو هم غرق کنه. به خدای چنین جهان بی‌انصافی بابت این موفقیتش تبریک میگم...

مثل همیشه به من لطف داری سپاس،
نظرت راجع به خودت هم خیلی سختگیرانه ست و بعید میدونم آش به این شوری باشه!

منجوق پنج‌شنبه 29 اسفند 1398 ساعت 14:56 http://manjoogh.blogfa.com/

ما هم عید نداریم اما امیدوارم همه سال خوبی را شروع کنیم

من هم کماکان امیدوارم

تیراژه پنج‌شنبه 29 اسفند 1398 ساعت 18:50

روزای سختیه، خیلی سخت. امیدوارم یه زمانی وقتی که این روزا گذشت طوری باشه که بگیم «چه روزگاری بود! عجیب و غریب بود!» یه جوری که انگار خیلی فرق و فاصله باشه بین اون آینده و این روزامون
سال خوبی در پیش داشته باشی.

بعضیا میگن تاریخ جمهوری اسلامی به قبل و بعد از کرونا تقسیم میشه.
هرچند کلیشه یی هست اما کلیشه قشنگیه، اینکه آرزو کنیم سال پیش رو سال شادی و سلامتی باشه.

سید محسن جمعه 1 فروردین 1399 ساعت 02:48

آنچه که در اختیار داری ،زمان است.زمان رنگارنگ،که میگذرد.بهره گیری
از حیات وظیفه است.باید قصد کنی .باید قصد کنی که پیروز شوی.چالشهای
زمان جدی و مداوم است. تنها قصد پیروزی و مبارزه دائم ضامن آرامشند
پیروز باشید

ما محکوم شدیم به مبارزه، حتی در روزگاری که سپر انداختیم!

شیرین جمعه 1 فروردین 1399 ساعت 22:01

امیدوارم سالی که اینقدر متفاوت از سالها دیگه شروع شده، برای همه مون درس های با ارزشی بهمراه داشته باشه. نگاه و فکر دیگری پیدا کنیم و بهترین ها رو برای خودمون رقم بزنیم.
سال نو مبارک

سال سال این چند سال. امسال پارسال پیارسال. هر سال میگیم دریغ از پارسال
...
آدمی به امید زنده ست و ما هم امیدوارم به سال پیش رو!
عید شما هم مبارک شیرین خانوم

ملیحه شنبه 2 فروردین 1399 ساعت 18:18

سلام
باز کن اخماتو سید ما که آبدیده شدیم با مشکلات چند ساله دیگه عادت کردیم چقد گریه کنیم چقد ناله کنیم خدا بزرگه بازم میاد روزهای خوب بازم مینویسی پستهای عاشقانه خاطره های سربازی خداروشکر سالمی کنار خانواده هرچند ازمحنت هموطنان بی غم نیستم ولی کاری از دستمان بر نمیاد

سلام
به به،ملیحه خانوم، چند وقت کم پیدا بودید...
بله امیدوارم چون انسان به امید زنده ست.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد